theatre stuff

Selected plays

Ko je Loret?/Who Is Laurette?

“Who is Laurette?”, a play about the inclusion of a girl with Down’s syndrome, appeals on small spectators to change their view of children who are different. Laurette’s story has its moments of pain with the aggravating circumstance that she must integrate into regular school with other children, but with her pure perception of the world around her, unburdened with trivial matters, and with her sense of humour, Laurette manages with ease to experience joy in her growing-up.

On repertoire of Dusko Radovic Theatre since its premiere in March 2009. Performed on festivals such as Zvezdariste Festival 2010 and TIBA Festival 2010.

Interview with the director Katarina Petrovic and the playwright Milena Depolo. RTV Studio B Belgrade, 27th March 2009

“It is a challenge to deal with a topic such as Down’s syndrome in a society which is still unsure where and how to position such diversity of persons with special needs.”

Watch more…

Facebook

The Love of Don Perlimplin and Belissa in His Garden

By Federico Garcia Lorca

The National Theatre, Belgrade

Cast: Ljuma Penov, Mariana Arandjelovic, Andjela Stamenkovic, Ana Sakic, Predrag Damnjanovic, Bane Jevtic, Zlatko Rakonjac.

Video edited by Arvin Kamberi

Facebook

Prijateljstvo trojice španskih genijalaca, Lorke, Bunjuela i Dalija već je postalo mit 20. veka, a alhemija njihovog prijateljstva imala je trajne posledice na svetski film, poeziju i slikarstvo. Jedna od tačaka u kojoj se prepliću je i komad „Ljubav gospodina Perlimplina i Belise u njegovom vrtu“ Federika Garcije Lorke. I Bunjuel i Dali mislili su da je ova drama jedno od slabijih dela njihovog prijatelja, ali je ona ubrzo postala Bunjelu inspiracija, kao što mu je to bila i celokupna Lorkina pojava, i on je snimio film „Taj mračni predmet želja„ koji ima potpuno isti zaplet. Uostalom, teško je odoleti ovakvoj priči o ljubavi i strasti, priči o čoveku čiji je jedini način da dostigne idealnu ljubav da – umre.
Impotentni, mladi gospodin Perlimplin ženi se, na nagovor svoje služavke, fatalnom Belisom čija je jedina misija u životu zadovoljenje erotske žudnje. Inspirisan njenom strašću i njenim telom koje „nije umeo da zamisli“ dok ga nije video u toku svadbenog spremanja, Perlimplin postaje jednako opsednut, na intelektualnom nivou, istim pitanjem ljubavi i žudnje. Posle očiglednog i razmetljivog neverstva Belise, on postaje svestan sebe u, za njega novom, nekontrolisanom i neugodnom stanju ljubavi, sa kojim mora da se suoči. Sam nesposoban da odgovori na Belisine nemoguće prohteve, on izmišlja njoj prikladnu sliku „prelepog mladića“, nadajući se da će njega Belisa voleti „više nego svoje telo“, a kroz ovu zamenu voleće samog Perlimplina. Tako i muž i žena postaju opsednuti ovim snažnim i nedostižnim likom, prelepim mladićem koji može da ispuni sve Belisine fantazije. Međutim, tek kada Prlimplin, a sa njim i „idealni mladić“, umre, Belisina ljubav prema njemu postaće večna, i samim tim i idealna. Idealna ljubav, kakvoj svi težimo, je, paradoksalno, najopipljivija onda kada nije realizovana. Za Perlimplina, i njegovog stvaraoca Lorku, snagu večne ljubavi može da dostigne jedino smrt.
Mračna, strasna, erotična, priča o gospodinu Perlimplinu i njegovoj mladoj ženi oživljava u režiji Katarine Petrović, a u tumačenju Peđe Damnjanovića, Ljume Penov, Mariane Aranđelović, Baneta Jevtića, Anđele Stamenković i Ane Sakić, dočaravjući baš one elemente koji čine Lorkinu misao velikom, a delo izazovnim, jer šta je provokativnije u moru sladunjavih reči i misli o ljubavi, nego reći da je ljubav jednako – smrt?

Milena Depolo